Verwonderfase

“Geniet nog even van je verwonderfase” zei een collega bestuurder vorige week na onze kennismaking. Zo voelt het inderdaad een beetje. Ik zit nog volop in de kennismakingsgesprekken met het jeugdzorgveld. Het is heel fijn om je met een onbevooroordeelde blik onder te dompelen in de mores en de dynamieken van een boeiende sector als deze. Waar ik me zoal over verwonder? Ik licht er een paar zaken uit die me opvallen.

Bevlogenheid

Allereerst ben ik blij verrast door de hoge mate van bevlogenheid. Of ik nou spreek met aanbieders, gemeenten, overheidsinstanties of brancheorganisaties. Overal zit bereidheid om verantwoordelijkheid te nemen en over de grenzen van het eigen domein heen te kijken. Vervolgens zie ik dat de uitdaging daarbij zit in het ‘hoe’ . Bij de JA collega’s bespeur ik een grote drive om handvatten te bieden voor dat hoe, met de onderzoeken die we doen en in de gesprekken over continuïteit van zorg met aanbieders en gemeenten.

Versnippering

Ik verwonder mij over de versnippering in de sector en de variatie in bijvoorbeeld inkoop, contractering of registratie. De JA publiceert in april een onderzoek naar de bijdrage die handreikingen en standaarden leveren aan efficiency en -niet onbelangrijk- verlaging van administratieve lasten. Dat laat onder meer zien hoe belangrijk het is dat de gebruiker wordt betrokken bij de ontwikkeling van standaarden. Anders slaan ze de plank veelal mis of verdwijnen ze in een la. Samenwerking is op alle fronten noodzakelijk. Dat geldt ook hier.

De noodzaak van sturing

Vrijwel iedereen die ik spreek geeft aan dat het anders moet. De vraag is wie de regie heeft om te sturen binnen alle wensen en vraagstukken die op tafel liggen. De Hervormingsagenda Jeugd helpt, maar kan niet alle concrete knelpunten uit de praktijk oplossen. Het stelsel is ingewikkeld en partijen reageren verschillend op sturing. Wel zien we bij de JA dat als de sturing goed is georganiseerd, de tevredenheid van betrokken partijen (vaak gaat dit over aanbieders en gemeenten) toeneemt.

Nog een paar weken, dan zitten mijn eerste honderd dagen erop. Als je ergens langdurig onderdeel van uitmaakt ligt tunnelvisie op de loer. Om een open blik te houden blijf ik graag met alle betrokkenen in gesprek en ga ik geregeld op werkbezoek. Ik nodig u als lezer graag uit om de JA en mij scherp te houden!